DÜŞ

DÜŞ

ışığı emer karanlıklar kar beyazı sabahlara

tüm fısıltılar asılı kalır buz gibi durgunluklara

uzanırsın düşüncenle bilinmeyene

...................rüya yerlere

bir düş oluşur

salt bilemediklerinden...kaygısız...

gölgeler sis olur yaşamadığın anlarla örtülü

duyarsın rüya renklerinin belli belirsiz fısıltılarını

gölgeleri konuşurlar ...kuşkusuz

yüzün şekillenir....bir sessizlik kadar devinimsiz

ve sen

yansırsın....zamana....

geçmişi olmıyan masmavi aynalarda...

C Y Öncelay

Şubat 1999