DOKUNMAK

DOKUNMAK
bir ağustos akşamı dokunduk ilk kez birbirimize
sen Ağustosun bir günü oldun ışığı güneşi ile
bense gecesi...rüyası yıldızıyla
sonra güneş dokundu gecenin en üst çizgisine
tüm renkler sızdı akşamın ilk mavisine
dokunduk tek tek renklere
kimi unutulmuş
kimi rastgele hatırlanan
hep orada olan renklere
aşkın geliyorum diyen en aykırı renklerine
gecenin derinliğine kıvrılmış uyuyan renklerine
hep dokunduk o Agustos akşamı

o Agustos akşamı
yaşamın tüm kayan yıldızlarını andık
gökyüzündeki parmak izlerinde
evren dolusu sessizliklere sarılı anıları.....
çıkardık tek tek sessizliklerimize
....................dokunduk şimdiye

dokunduk
dokunduk birbirimize
dekoru geçen ömrümüz olan sahnede

Ekim 2003
Yavuz Oncelay