DÜŞ
DÜŞ
ışığı emer karanlıklar kar beyazı sabahlara
tüm fısıltılar asılı kalır buz gibi durgunluklara
uzanırsın düşüncenle bilinmeyene
...................rüya yerlere
bir düş oluşur
salt bilemediklerinden...kaygısız...
gölgeler sis olur yaşamadığın anlarla örtülü
duyarsın rüya renklerinin belli belirsiz fısıltılarını
gölgeleri konuşurlar ...kuşkusuz
yüzün şekillenir....bir sessizlik kadar devinimsiz
ve sen
yansırsın....zamana....
geçmişi olmıyan masmavi aynalarda...
C Y Öncelay
Şubat 1999